Pushing the Limits: H αυτοβιογραφία του δύο φορές παγκόσμιου πρωταθλητή. Από τον Casey Stoner (24 Οκτ 2013).
17/10/2013, 17:30
O Casey Stoner αφηγείται την παιδική του ηλικία, την εξέλιξη της οδηγικής ικανότητας του και γιατί οι γονείς του αποφάσισαν να τα πουλήσουν όλα και να ταξιδέψουν από την Αυστραλία στην Ευρώπη για να κυνηγήσουν το όνειρο και να υποστηρίξουν το σκοπό του να γίνει Παγκόσμιος Πρωταθλητής ενώ ήταν σε ηλικία 14 ετών.
Ο Casey δεν φοβάται ούτε να εκφράσει τη γνώμη του, ούτε και να οδηγήσει στην πίστα κι έτσι περιλαμβάνει όλα τα θετικά κι αρνητικά στη ζωή του μέχρι τώρα: τον αληθινό λόγο που έφυγε για την Ευρώπη τόσο νέος, τις σκέψεις του για τους αγώνες όπως γίνονται σήμερα, την ιεραρχία των αναβατών, την πολιτική των αγώνων, την σημασία της οικογένειας, τη μάχη του με την αρρώστια και γιατί απέρριψε ένα συμβόλαιο εκατομμυρίων δολαρίων όταν ακόμη νικούσε. Επίσης αναφέρει μερικούς από τους νέους στόχους του.
Το Pushing the Limits είναι μια εξιστόρηση αυτοθυσίας και επιμονής για να πετύχει κάποιος κόντρα στις πιθανότητες. Είναι μια ιστορία που εμπνέει, η ιστορία ενός Αυστραλού που κατέλαβε τον κόσμο με τους δικούς του όρους, και … νίκησε. Αυτό το βιβλίο δημοσιεύεται ένα χρόνο μετά το πρώτο του βιβλίο, “Victory lap”.
Ακολουθεί ένα απόσπασμα στα Αγγλικά από την αυτοβιογραφία του Casey Stoner, PUSHING THE LIMITS.
EVERYTHING changed within a split second on the fourth lap of qualifying (at Indianapolis), when the rear stepped out on the exit of the left-hand turn 13 and launched me over the front of the bike at around 150km/h.
The first thing to touch the ground was the toe of my boot and the impact ripped my foot around . . . I looked down at my foot, which was facing sideways, and I remember thinking, “This isn’t good!”
Then, as I moved my weight on to my other leg, I felt a pop in my ankle and there was a loud crack. The pain was unreal, so bad that I honestly thought my tibia had come out through the side of my leg. But it was actually the sound of the joint going back into the socket.
I went for scans at a hospital in downtown Indianapolis, where the doctors told me that they’d never seen bone that badly bruised before without it being broken in half — it was so bad that there was bruising to the actual bone marrow.
We emailed the notes to Dr Neil Halpin in Australia, along with a photograph of the ankle, which had ballooned to double its normal size.
Dr Halpin told me he couldn’t make a full assessment without seeing the original scan documents, a process that would take several days, but his advice was that I shouldn’t race….