Στις 14-4-14, περίπου 11.00, χτύπησε το κινητό μου. Ήταν κλήση από το Υπουργείο Μεταφορών. Ο υπάλληλος της γραμματείας είπε: «σας συνδέω με την κα Τσάγκα» (υφισταμένη του υφυπουργού Μιχ. Παπαδόπουλου). Μόλις η εν λόγω κυρία κατάλαβε ότι μιλούσε μαζί μου, είπε «έγινε λάθος, άλλον έπρεπε να καλέσουν». Το τι είχε συμβεί το διακρίβωσα όταν στη συνέχεια μίλησα με τον Γραμματέα της ΜΟΤΟΕ (Ιω. Ντουλμπέρη), ο οποίος με ενημέρωσε ότι, (με εντολή του Προέδρου κου Κορέλη), είχε φύγει από την Γραμματεία έγγραφο στις 10-4-14 το οποίο με αντικαθιστούσε από εκπρόσωπο της ΜΟΤΟΕ στο Συμβούλιο Οδικής Ασφάλειας. Η αντικατάσταση έγινε διότι ο κος Πρόεδρος, παίρνοντας την απόφαση μόνος «επάνω του», θεώρησε ότι εγώ «πήρα κόκκινη κάρτα από τον Υπουργό», (εννοούσε για το κείμενο που είχα γράψει και απέστειλα σε φίλους και σε μέλη της ΜΟΤΟΕ - ΑΜΟΤΟΕ στις 31-1-2014). 

Όπως είναι σε όλους γνωστό, εκπροσωπώ την ΜΟΤΟΕ εδώ και πάρα πολλά χρόνια (δεκαετία του '90) σε ό,τι αφορά τα θέματα οδικής ασφάλειας και δικαιωμάτων του μοτοσυκλετιστή, (όπως κάνει ο Θωμάς Κακαδιάρης σε ζητήματα εκπαίδευσης). «Τα λέω» με γνώση, σαφήνεια και «έξω από τα δόντια», εκφράζοντας αυτό που όλοι (ή σχεδόν όλοι.) πιστεύουμε, σκεφτόμαστε, επιδιώκουμε. Έτσι, έχω γίνει «κόκκινο πανί» σε διάφορους πολιτικούς ή διοικητικούς (θυμηθείτε ότι ο κος Λιάπης, (τον οποίο πολλοί όψιμα ανακάλυψαν.), δεν ήθελε να εκπροσωπώ την ΜΟΤΟΕ στην Επιτροπή Οδικής Ασφάλειας (αργότερα η Επιτροπή μετονομάσθηκε σε Συμβούλιο). Διότι, ήμουν ο πρώτος που καυτηρίασε την πολιτική του, (που κατέληξε το 2007 στον απαράδεκτο ΚΟΚ), όπως και την πολιτική του κου Σουφλιά για τις παραχωρήσεις των αυτοκινητοδρόμων και για τα διόδια. Σε όλες τις Γενικές Συνελεύσεις της ΜΟΤΟΕ, (συμπεριλαμβανομένης αυτής στην Πτολεμαΐδα στις 29/3/14), ενημερώνω το σώμα (για τα σχετικά με την οδική ασφάλεια, τον ΚΟΚ κ.λπ. θέματα), ως εκπρόσωπος της ΜΟΤΟΕ στις σχετικές συσκέψεις και στο Συμβούλιο Οδικής Ασφάλειας. Αυτό είναι γνωστό και αποδεκτό. 

Η αντικατάστασή μου με απόφαση του κου Κορέλη στις 10-4-14 είναι απαράδεκτη, αυθαίρετη και προσβάλλει την ΜΟΤΟΕ ως οντότητα συνολικά. 

Συγκεκριμένα: 

1. Αν ο κος Κορέλης ήθελε να αντικατασταθώ, όφειλε να θέσει σχετικό θέμα προς συζήτηση στο Διοικητικό Συμβούλιο ή/και στη Γενική Συνέλευση της ΜΟΤΟΕ στις 29-3-14. Ήταν γνωστό στον ίδιο (και σε όσους ήταν παρόντες στις απονομές της ΑΜΟΤΟΕ στις 26-1-14), ότι το Συμβούλιο Οδικής Ασφάλειας θα υφίστατο «ανασυγκρότηση», (δηλαδή, ουσιαστικά, διεύρυνση). (Σημείωση: η «ανασυγκρότηση» κατά τη γνώμη μου συνιστά: α) δικαιολογία για την μη λειτουργία του Συμβουλίου Οδικής Ασφάλειας επί μακρό χρόνο και β) προεκλογικό πυροτέχνημα για τον επηρεασμό των αδαών). Αφού, λοιπόν, ο κος Κορέλης δεν έθεσε ζήτημα αντικατάστασής μου, θα έπρεπε (εν όψει της «ανασυγκρότησης» του Συμβουλίου Οδικής Ασφάλειας), να σταλεί από την ΜΟΤΟΕ επιβεβαίωση της υφισταμένης εκπροσώπησης. Έτσι κι αλλιώς, η «ανασυγκρότηση» δεν αφορούσε την ΜΟΤΟΕ, αλλά τους φορείς που δεν συμμετείχαν προηγουμένως και θα εκαλούντο να συμμετάσχουν (αναγγελία του κου Υφυπουργού στις απονομές της ΑΜΟΤΟΕ στις 26/1/14). 

2. Επί της ουσίας: από πότε τα κόμματα (και οι Υπουργοί τους) ορίζουν ποιόν θέλουν ως εκπρόσωπο της ΜΟΤΟΕ και ποιόν όχι; Είναι προφανές ότι με την αντικατάστασή μου ο κος Κορέλης επεδίωξε να ικανοποιήσει τις, (κρυφές ή δηλωμένες;), επιθυμίες του κου Υφυπουργού. Αν, όμως, ο κος Υφυπουργός, (που ενοχλήθηκε από τις αλήθειες που καταγράφονταν στο από 31-1-14 κείμενό μου), είχε ζητήσει την αντικατάστασή μου (με ποιόν τρόπο;) ο κος Πρόεδρος όφειλε να θέσει το ζήτημα τόσο στο Δ.Σ., όσο και στην Γ.Σ. της ΜΟΤΟΕ. Επί πλέον, να έχει ενημερώσει (προηγουμένως) τα μέλη του Δ.Σ. και τις Λέσχες. Υποκύπτοντας στις, (ανομολόγητες ή φανερές), επιθυμίες της Κυβέρνησης, ο κος Κορέλης διαπράττει βαρύ ατόπημα που προσβάλλει το κύρος, την αξιοπρέπεια και την ανεξαρτησία της ΜΟΤΟΕ και των μελών της. 

Η ΜΟΤΟΕ είναι πρώτιστα φορέας των δικαιωμάτων των μοτοσυκλετιστών. Η κάθε κυβέρνηση και ο κάθε υπουργός, που εφαρμόζουν μια πολιτική η οποία προσβάλλει τη ζωή μας, τα δικαιώματά μας και θέτει σε κίνδυνο καθημερινά τη σωματική μας ακεραιότητα, πρέπει να μας βρίσκουν μπροστά τους. Να μην χαριζόμαστε σε κανέναν, ούτε (όπως στην συγκεκριμένη περίπτωση) να δίνουμε «εξετάσεις καλής διαγωγής», (πολύ περισσότερο αποπέμποντας έναν επιτυχημένο επί 20 χρόνια εκπρόσωπο). 

Αν η κυβέρνηση (και οι κύριοι υπουργοί της) δεν θέλουν την (δικαιολογημένη!) σκληρή κριτική μας, τότε, (αφού κάνουν την αυτοκριτική τους και αφού ζητήσουν συγγνώμη από τα θύματα των πράξεων και παραλείψεών τους), να αλλάξουν ριζικά την πολιτική που εφαρμόζουν. 

Η οποία, μέχρι στιγμής, αν όχι εγκληματική, είναι εν πάση περιπτώσει πρόχειρη, ανεύθυνη και εισπρακτική. 

Αθήνα, 14-4-14 

Θεόδωρος Γαζούλης ΔΝ, 

Δικηγόρος Εκπρόσωπος της ΜΟΤΟΕ Στη FEMA"