Κινητήρας: O τετρακύλινδρος κινητήρας των 1137 κ. εκ. αποδίδει 152 ίππους/ 9500 σ.α.λ. και 12,1 χλγμ / 7250 σ.α.λ. ροπή, ονομαστικές τιμές. 

  

Στην πράξη ο κινητήρας είναι γεμάτος από χαμηλά, ενώ και ψηλά η δύναμη είναι εξαιρετική. Η απόκριση του κινητήρα είναι πολύ γραμμική, το κιβώτιο είναι μαλακό. Ενδεικτική μέση κατανάλωση είναι 7 λίτρα / 100 χλμ.. 

                           

      Θέση οδήγησης: Το ύψος της σέλας είναι μέτριο στα 810 χιλ.. Ο οδηγός τοποθετείται μέσα και πάνω από τη μοτοσυκλέτα. Η θέση οδήγησης είναι ξαπλωτή προς τα εμπρός, τοποθετώντας τον αναβάτη ιδανικά για γρήγορα ταξίδια, σαν παράδειγμα θυμίζοντας τη στάση του σώματος του Suzuki Hayabusa. Η/ο συνοδηγός τοποθετείται πολύ ψηλότερα από τον οδηγό, η σέλα του είναι ευρύχωρη κανονικής σκληρότητας ενώ τα γόνατα σχηματίζουν κλειστή γωνία. Έτσι η/ο συνοδηγός πρέπει να στηρίζεται είτε από το ρεζερβουάρ, είτε από τον οδηγό. 

  

Από τη θέση οδήγησης το μήκος της μοτοσυκλέτας είναι μεγάλο, δημιουργώντας μια παλιομοδίτικη αίσθηση μακριάς μοτοσυκλέτας. Το πλάτος είναι αυξημένο μόνο στο σημείο του φέρινγκ κάτω από το ντεπόζιτο. Το ύψος της μοτοσυκλέτας είναι κανονικό. Το βάρος είναι 253 ονομαστικά κιλά γεμάτη, αρκετό δηλαδή. Αν γείρει λίγο η μοτοσυκλέτα δεν φαίνεται, αν γείρει περισσότερο όμως ή αν χρειαστεί να την σπρώξει ο οδηγός εκεί θα το καταλάβει. 

  

      Στο δρόμο: Χρησιμοποιείται πιρούνι 43 χιλ. που δεν διαθέτει ρυθμίσεις ενώ το αμορτισέρ ρυθμίζεται ως προς την προφόρτιση ελατηρίου κι απόσβεση επαναφοράς. Οι αναρτήσεις είναι σφικτές. 

Τα ελαστικά που φορούσε η μοτοσυκλέτα ήταν τα Bridgestone BT-011 και διαστάσεις 120/70-17 μπροστά και 180/55-17 πίσω. Είναι σχετικά καλή λύση για δρόμους με καλή άσφαλτο και τουριστικές βλέψεις από τη μεριά του ιδιοκτήτη. Σε μέτρια οδοστρώματα ή σε πιο γρήγορο ρυθμό οδήγησης χρειάζονται αντικατάσταση με κάτι μαλακότερο. 

  

 Στην πόλη από τη μία το ΧΧ είναι μια μακριά και βαριά μοτοσυκλέτα. Από την άλλη η ουδετερότητα της μοτοσυκλέτας και η φιλικότητα της Honda κάνουν το CBR1100XX μια μηχανή που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και περιστασιακά σε τέτοιο περιβάλλον. Αν η κατανάλωση – ή η τιμή της βενζίνης- ήταν χαμηλότερη, ο οδηγός δεν θα αισθανόταν ότι κάνει μεγάλους συμβιβασμούς. 

  

 Στο κέντρο της πόλης το Blackbird ζητά παραχωρήσεις που είναι ευθέως ανάλογες με την κίνηση. Έτσι το κόψιμο του τιμονιού είναι απλά μέτριο, δεν θα διευκολύνει τον οδηγό. Οι διηθήσεις είναι μέτριες αφού οι καθρέπτες είναι στο ίδιο ύψος με τους καθρέπτες των αυτοκινήτων, ενώ τα κλιπ-ον περνούν από κάτω. Οι αστικές κακοτεχνίες αποσβένονται πολύ καλά, φανερώνοντας κάποια ποιότητα αναρτήσεων εκεί. Λόγω του μεγάλου κινητήρα στην κίνηση της πόλης γίνεται αισθητή η ζέστη χαμηλά στα πόδια του οδηγού. 

  

 Σε επαρχιακούς δρόμους το ΧΧ προβάλει περισσότερο τη σταθερότητα του. Και πάλι η αίσθηση βαριάς και μακριάς μοτοσυκλέτας είναι έκδηλη και μπορεί να θεωρηθεί ως ένα παλιομοδίτικο πλέον χαρακτηριστικό στην οδήγηση. Η ροπή και η γραμμικότητα του κινητήρα είναι σύμμαχος του οδηγού είτε σε κανονικό είτε στο γρήγορο ρυθμό οδήγησης. Ακόμη και στο σβέλτο ρυθμό οδήγησης το ΧΧ είναι πολύ ικανοποιητικό, ενώ με μια αλλαγή ελαστικών η συμπεριφορά του θα βελτιωνόταν σε δρόμους χαμηλής πρόσφυσης. 

  

Στο γρήγορο ρυθμό οδήγησης η μοτοσυκλέτα της δοκιμής εμφάνισε κάποιες αδυναμίες καθώς η πληροφόρηση ήταν μειωμένη κάτι που οφείλονταν στα λάστιχα και στις αναρτήσεις. Ωστόσο ένα πλεονέκτημα του ΧΧ είναι η ηρεμία του ακόμη και στο γρήγορο ρυθμό, κάτι που μπορεί να ξεγελάσει έναν ανυποψίαστο οδηγό για την ταχύτητα με την οποία κινείται. Δεν έχει τόση σημασία αν το σώμα βγαίνει στο εσωτερικό της στροφής, το Blackbird είναι πολύ σταθερό και προβλέψιμο ιδίως στις γρήγορες - παρατεταμένες. 

                                                  

 Στον αυτοκινητόδρομο το ΧΧ είναι στο στοιχείο του, (όπως κι ο Rambo στη ζούγκλα! Εδώ είναι ένα link για να διαμαρτυρηθεί όποιος θέλει για το επίπεδο αυτού του αστείου!). Η σταθερότητα, η δύναμη του κινητήρα και η προστασία από τον αέρα είναι πολύ καλά ακόμη και με τα σημερινά δεδομένα του γρήγορου τουρισμού. Η μοτοσυκλέτα είναι χαρακτηριστικά άνετη μεταξύ των 170 και 200 χ.α.ω., χωρίς κάποια δόνηση από τον κινητήρα. Αυτή η ταχύτητα επιτυγχάνεται και κρατιέται πανεύκολα. Σαν ταχύτητα ταξιδιού μπορεί να θεωρηθούν ακόμη και τα 230 χ.α.ω.. 

                                                  

 Με την aftermarket Puig ζελατίνα που φορούσε έμεναν ακάλυπτοι μόνο οι ώμοι. Η aftermarket ζελατίνα είναι απαραίτητη στους ψηλούς οδηγούς. Με μια τέτοια μοτοσυκλέτα τα χιλιόμετρα ακόμη και σήμερα καταπίνονται γρήγορα κι άνετα. 

  

 Τα συνδυασμένα φρένα αποτελούνται από διπλά δισκόφρενα 310 χιλ. μπροστά με τριπίστονες δαγκάνες ενώ πίσω υπάρχει δίσκος 256 χιλ. με δαγκάνα τριών εμβόλων. Το πάτημα της μανέτας του μπροστινού φρένου ενεργοποιεί τα τέσσερα ακρινά έμβολα από τις μπροστινές δαγκάνες και το μεσαίο της πίσω. Αντίθετα το πάτημα του πεντάλ του πίσω φρένου ενεργοποιεί τα δύο μεσαία των μπροστινών φρένων και τα δύο ακρινά του πίσω. 

Αν και ήταν δυνατά, η αίσθηση στον οδηγό ήταν σπογγώδης, ενώ το αρχικό δάγκωμα ήταν μέτριο. Βέβαια τα ΧΧ πάντα είχαν μέτρια αίσθηση στα φρένα τους, αν και το φρενάρισμα κατάφερνε να είναι πολύ αποτελεσματικό. Θα μπορούσε τα τελευταία χρόνια της παραγωγής της να είχε εξοπλιστεί με ABS. 

  

 Ιστορία μοντέλου/αξιοπιστία/ποιότητα κατασκευής/φινίρισμα: Το πρώτο μοντέλο Blackbird παρουσιάστηκε το 1997 και ήταν η πρώτη και ίσως η τελευταία μέχρι και σήμερα μοτοσυκλέτα Honda που μπορούσε να φλερτάρει με τα 300 χ.α.ω.. Δέχθηκε μικρές αλλαγές το 1998 ενώ το 1999 τοποθετήθηκε ψεκασμός και ram air. Oι τελευταίες αλλαγές έγιναν το 2001. 

Η μοτοσυκλέτα από την αρχή χρησιμοποίησε συμβατικές λύσεις παρά τις υψηλές επιδόσεις. Με εξαίρεση ελάχιστες περιπτώσεις καμένων ανορθωτών, δεν υπήρξε πρόβλημα αξιοπιστίας. Η ποιότητα κατασκευής και το φινίρισμα είναι εξαιρετικά, από τα καλύτερα της Honda. 

  

      Σχόλια: Oι καθρέπτες ρυθμίζονται από το κρύσταλλο. 

 Ίσως η Honda αισθάνθηκε περίεργα παρουσιάζοντας το Blackbird, αφού ήταν από τις ελάχιστες εκείνες μοτοσυκλέτες της που την έφερναν απέναντι στην politically correct φιλοσοφία της. Έτσι ενώ στην αρχή ήταν η πιο γρήγορη μοτοσυκλέτα παραγωγής, ικανή για τα 300 χ.α.ω., διευρύνοντας το ρόλο του Kawasaki ZZR1100, οι αντίπαλοι της που εμφανίστηκαν αργότερα ήταν ακόμη πιο τρελαμένοι: Kawasaki ZX12R, ΖΖR 1400, Suzuki Hayabusa 1300, ακόμη και το Bmw K1300S πλέον. Η Honda δεν είχε πλέον καμία διάθεση να τους ακολουθήσει …στις ακρότητες τους. 

Σήμερα (2013), το ΧΧ είναι ακόμη μια πολύ γρήγορη μοτοσυκλέτα που οδηγικά καλύπτει τους περισσότερους οδηγούς αλλά έχει ξεπεραστεί από τον ανταγωνισμό της, ενώ το VFR1200F είναι περισσότερο sport και λιγότερο touring. 

  

 Τιμή μεταχειρισμένο: 4900 € 

+ Ακόμη μάχιμη ως γρήγορη sport-touring 

+ Αξιοπιστία – ποιότητα κατασκευής 

- Παλιομοδίτικη αίσθηση μακριάς μοτοσυκλέτας από τη θέση οδήγησης

- Αίσθηση φρένων